در اواسط سال ۱۳۸۰، مطابق مصوبه هیات وزیران، منطقه ویژه اقتصادی برق و الکترونیک شیراز تاسیس و شرکت توسعه صنایع و صادرات فارس به عنوان سازمان مسئول این منطقه انتخاب شد. مطابق این مصوبه، ۱۰۰۰ هکتار از اراضی جنوب شرقی شهر شیراز جهت ایجاد منطقه ویژه اختصاص داده شد.

در سال‌های اول و دوم، انجام مجموعه‌ای از فعالیت‌های فیزیکی نظیر تسطیح اراضی، طراحی و تهیه نقشه کاربری منطقه، تفکیک و فروش قطعات زمین به متقاضیان و موارد مشابه دیگر در دستور کار منطقه ویژه قرار گرفت. با ایجاد زیرساخت‌های اولیه و گسترش فعالیت‌ها در سطح منطقه، فقدان مجموعه‌ای از اسناد بالادستی که نشانگر اهداف، استراتژی‌ها و خط‌مشی‌های منطقه بوده و برنامه‌های عملیاتی آن را مشخص سازد، بیش از پیش احساس گردید. بر این اساس از ابتدای سال ۱۳۸۳، با تعریف پروژه برنامه‌ریزی استراتژیک منطقه ویژه برق و الکترونیک شیراز، تهیه و تدوین این سند در دستور کار مدیریت منطقه قرار گرفت.

در اجرای این پروژه به مقوله فناوری اطلاعات و روند گسترش ابعاد مختلف آن نیز به صورت ویژه پرداخته شده و استراتژی‌ها و برنامه‌های عملیاتی منطقه ویژه اقتصادی برق و الکترونیک شیراز علاوه بر توسعه صنایع الکترونیک، مخابرات، کامپیوتر و برق در زمینه فناوری اطلاعات نیز تدوین و ارائه شده است.

پس از انجام مقدمات اولیه، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، به عنوان بزرگ­ترین سهام­دار شرکت توسعه صنایع و صادرات فارس، نقش کارفرما و مدیریت برنامه‌ریزی و مطالعات استراتژیک آن سازمان نظارت پروژه را بر عهده گرفت و شرکت توسعه صنایع و صادرات فارس به عنوان مجری پروژه انتخاب گردید. در ادامه و به منظور تدوین برنامه استراتژیک منطقه، شرکت مگا به عنوان مجری این بخش انتخاب گردید. پروژه برنامه‌ریزی استراتژیک منطقه ویژه اقتصادی برق و الکترونیک شیراز، عملاً از نیمه دوم سال ۱۳۸۳ آغاز گردید و هدف از آن، تبیین ماموریت و چشم‌انداز آتی منطقه، همچنین تدوین اهداف و استراتژی‌ها تعیین شد. ضمن ‌اینکه مقرر شد در راستای این پروژه، برنامه گذار به وضع مطلوب در قالب برنامه‌های عملیاتی مشخص تنظیم و ساز و کار اجرا، ارزیابی و بهبود مستمر برنامه استراتژیک منطقه طراحی شود. شرکت مگا از ابتدای رهیافت در نظر گرفته ‌شده برای اجرای این پروژه، بر رعایت متدولوژی RUP استوار گردید. مطابق این الگو، هر یک از فرآورده‌های نهایی پروژه، طی دو یا چند تکرار، به تدریج شکل گرفته و نهایی گردید.

محتوای این گزارش‌ها، پوشش ‌دهنده، بخش زیادی از شرح خدمات پروژه می‌باشد. اهداف پروژه در زمینه تدوین برنامه گذار به وضع مطلوب و طراحی سازماندهی اجرایی، با انتشار گزارش‌های برنامه عملیاتی ۵ ساله، معرفی طرح‌های پایه و طراحی ساختار سازمانی منطقه تحقق یافت. ضمنا مجموعه گزارش‌های مربوط به شناسایی و تعیین قابلیت‌های خوشه برق و الکترونیک شیراز به عنوان فرآورده‌های تکمیلی پروژه، تدوین و ارائه گردید.

گزارش نهایی در حقیقت سند استراتژیک توسعه منطقه محسوب گردیده و برای انجام پروژه و تهیه گزارش‌های مورد نظر، مجری اقدام به ایجاد و تجهیز ۳ تیم مستقر در شهرهای شیراز، تهران و ملبورن استرالیا نمود که زیر نظر کمیته فنی پروژه فعالیت نمودند. اعضای تیم ملبورن استرالیا، مشاورین خارجی پروژه را تشکیل دادند که علاوه بر مشاوره در تمامی مراحل پروژه، وظیفه جمع‌آوری و پردازش اطلاعات برون مرزی پیرامون قوانین و مقررات بین‌المللی و وضعیت مناطق مشابه خارجی را عهده‌دار بودند.

همچنین مجری به منظور تشریح هر چه بهتر ابعاد اجرایی پاره‌ای از استراتژی‌های در نظر گرفته شده برای منطقه، تیم‌های دیگری را نیز به طور موقت به همکاری دعوت نمود.

یکی از استراتژی‌های اصلی منطقه، تقویت خوشه صنعتی برق و الکترونیک شیراز بود که به منظور انجام مطالعات بیشتر در این زمینه، تیم خوشه‌ صنعتی نیز در این مرحله به تیم‌های اجرایی پروژه اضافه گردید. در نهایت نتایج این پروژه بالغ بر ۳۶ گزارش تهیه و به شرح ذیل در اختیار کارفرما قرار گرفت: